Filosofietje

Voor het eerst dit seizoen een uur alleen doorgebracht op een bijna leeg strand bij het strandhuisje, dat we huren. Van alle zintuigen bij de zee vind ik het luisteren het belangrijkste: het pok-pok-pok van een boot, de lange halen op en neer van de branding met steeds daartussen het sssshhhh-geluid van water dat uitwaaiert over schelpen en zand, het staccato kieieuuu-kieieuuu van de meeuwen.
Als je tussen de palen van het strandhoofd door loopt hoor je een zacht geruis, het is het sluiten van de zeepokken op de paal als jouw schaduw eroverheen valt.
Zittend op mijn stoel, het safarihoedje diep voor mijn ogen getrokken tegen de nog laagstaande zon, laat ik mijn geest heerlijk freewheelen, filosofeer ik een beetje over van alles en nog wat.
Laatst hoorde ik over een nieuw fenomeen: de denker/filosoof des vaderlands, analoog aan de dichter des vaderlands. Natuurlijk is het een publiciteitsstunt van dagblad en tijdschrift. Mijn jongste zoon en vriendin zeiden – Geld verdienen met nadenken, dat willen we ook wel. Denken doen we toch, maar dan vrijwillig, weet je wat, we noemen het vrijwilligerswerk, staat goed op onze cv. -
Maar toch vond ik het een sympathiek idee.
Laten we naast alle waan van de dag, alle hectiek, het constant alleen maar reageren op wat er gebeurt, eens tijd nemen om dingen te duiden, om te reflecteren, om te zeggen hé wacht eens, wat was ons doel ook al weer, waar zijn we eigenlijk mee bezig.


Ik heb zo mijn eigen filosofietjes. Zo heb ik bedacht dat er vier pijlers zijn waar ons bestaan op steunt:
1. doen,
2. denken,
3. voelen
4. en verbinden.
In deze tijd is doen erg op de voorgrond, alles moet actief, zelfs onze vakanties. Als iemand met pensioen gaat haast hij zich iedereen gerust te stellen en te verzekeren dat hij zeker niet achter de geraniums zal gaan zitten. Wat is daar mis mee? Behalve dan dat geraniums niet mijn favoriete planten zijn, vind ik het heerlijk om de wereld te beschouwen en de tijd te hebben om te reflecteren.
Een deelnemer aan een quiz zei laatst dat zijn hobby was zo veel mogelijk niks doen, ik kon die man wel zoenen.
De vierde pijler, daar heb ik lang over nagedacht hoe ik die zou noemen. Verbinden…en dan bedoel ik allerlei vormen van verbinden. De andere drie pijlers met elkaar verbinden, maar ook je weer verbinden met je eigen kern, met de mensen om je heen, met muziek, natuur. Het kan door te mediteren, maar ook bij een voetbalwedstrijd of popconcert kan je je verbonden voelen.
Mooi was de ontdekking dat religie letterlijk verbinding betekent!