Waar je ook bent hier: de krekels tsjirpen. Het geluid van warmte. Vaak denk ik aan de scène in Once upon a time in the West, als de schurken de boerderij naderen waar ze bijna iedereen zullen vermoorden. Een lang shot van droog gewas, tsjirpende krekels….dan ineens vallen ze stil, een stilte dreigender dan welk geluid ook.
We wachten op het moment dat de nog veel nadrukkelijker zagende cicade onze vallei bereikt. Zuidelijker en lager hebben we ze al gehoord: minikettingzaagjes. Geen wonder dat de Fransen zo graag met motormaaiers, kettingzagen en bosmaaiers in de weer zijn…
Al heel snel word je er gek van, zeker als ze met velen zijn. Als je ijskast zo’n geluid zou maken, wil je er vandaag nog een reparateur bij hebben. De combinatie met schel wit hittelicht, soms dagenlange teisterende mistral…ik begrijp de waanzin van Van Gogh wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten