Een mooie lentedag, in de tuin gewerkt op mijn manier: 10 minuten harken, blad en stengels verzamelen, 10 minuten zitten in een aangepaste stoel, luisteren naar het uitbreidend vogelkoor.
Het is heerlijk om onder de dode bladeren en stengels kleine puntjes nieuw groen te zien, de terugkeer van lievevrouwebedstro, van citroenmelisse en gele dovenetel.
Ik leg de aarde bloot zodat de warmte en het licht van de zon er bij kan.
Zie overal al pollen rode valeriaan, en groene clusters van wat narcisjes en blauwe boshyacinten worden. Ik geloof niet in spitten, de grond omwoelen, mesten. Hou liever de bovenlaag met al het bodemleven daarin intact.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten