Weer een warme lentedag. De eerste vlinder. In de tuin gewerkt, dood blad in de borders weggehaald en met veel genoegen oude bekenden begroet, die met kleine groene puntjes boven de grond komen: vrouwebedstro, vrouwenmantel, ooievaarsbek.
Toch steeds op de achtergrond een diep triestig gevoel door de enorme ramp, die Japan heeft getroffen met aardbeving, tsunami en de dreigende meltdown van de kerncentrales. Het is zo’n contrast: de vrolijkheid van de lente en aan de andere kant van de aardbol zo’n immense verwoesting. Moeilijk te rijmen.
We hebben de potplanten weer buiten gezet. Het is een beetje vreemde rij van niet bij elkaar passende potten en een zinken teil en de planten zijn misschien nog meer bizar, meest wat houtige sprietige misbakseltjes.
Voor mij zijn ze dierbaar, ik haal grassprietjes en dode blaadjes weg, knip uitgebloeide stengels af en streel soms licht over de voorzichtig uitlopende blaadjes. Het zijn de planten die we meegenomen hebben uit de vallei in de Luberon waar we jaarlijks op vakantie gaan: tijm, lavendel, struikkamperfoelie, bonenkruid, een margriet.
Eigenlijk geldt dat voor zowel onze tuin als ons huis: bijna alle voorwerpen zijn dierbaar, mogen er zijn omdat ze een herinnering vertegenwoordigen, of een verhaal vertellen. Zo is er de Madonna met het kindeke Elvis, een op het strand gevonden stuk drijfhout, dat rechtop gezet sprekend een madonnabeeld is op een houten sokkel, alleen het kind op haar arm heeft een kuif. Heel duidelijk, maar onze werkster ziet het niet want ze zet de madonna steevast achterstevoren op de vensterbank. De madonna staat naast de walvis, ook drijfhout van het strand met daarop een koperen hagedis, die van J.'s ouders was.
De werkster vertelde met veel plezier dat ze toen ze de eerste keer aan het afstoffen was eerst voorzichtig tegen de hagedis geduwd had om te kijken of hij toch niet echt was. Je weet tenslotte maar nooit in zo’n biologenhuishouden! Daar geven ze geld uit om vogels eten te geven buiten, en ze vangen vlinders en libellen en vinden het niet goed als je de spinnen binnen wil dood maken. Rare jongens, die biologen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten