De lente breekt goed los. Dril van bruine kikker, parende padden en paddensnoeren, baltsende merels, eerste vlinders…
Wat ook losbarst is ergernis nummer één: apparaten!
Zelfs van alle apparaten het meest ergerlijke: de bladblazer.
De man van de plantsoenendienst kijkt bijna teleurgesteld als hij al snel het laatste friemeltje blad in de zojuist voor veel geld zomerklaar gemaakte villatuinen heeft geblazen. Hesje om, motor op zijn rug, stevige slurf met een handvat…
Dan doet hij ook maar nog de andere kant van de straat, wie weet ligt er nog een takje tegen de stoeprand.
Hij laadt met veel lawaai zijn spullen in de pickup en rijdt in een zwarte dieselwalm weg. Hè, hè, alleen nog maar vogels, de vertrouwde roodborst die weer eens de zwartkop en de vink imiteert en af en toe het klokjesgeluid van de padden in de vijver.
Nee hè, gaat de buurman zijn gras maaien, wat valt er te maaien, het is nog maart man, bovendien is het te droog. Als je uitrekent dat er op ergerlijke gehoorsafstand zo’n 8 tuinen liggen, allemaal met gazon dat gemaaid moet worden, zeg 1 keer per week dan is dat 8 uur overlast, vaak juist op de mooie dagen dat je buiten zit.
Als we nou eens afspraken dat we allemaal tegelijk…nee dat lukt nooit…zucht.
Hey Loes, Net diagonaal door al je stukjes heen gelezen en dat is precies wat er mis is met onze tijd en mijn tijd. Dieper dan diagonaal zit er net effen niet in, maar de woorden en de inhoud verdienen meer. Ik ga me zeker meer verdiepen in de rust van jouw leven en de wijsheden die ik daar op doe. Kus John
BeantwoordenVerwijderen